+31(0)30 88 879 27 office@bebright.eu

In mijn vorige blog schreef ik over het gezicht van armoede. Voor veel mensen een herkenbaar beeld. Als bewoner van Spangen en als ‘public innovator’ kom ik in mijn werk en in mijn wijk veel gezichten van armoede tegen en zie ik ook geregeld de impact daarvan. Ik ben ervan overtuigd dat de aanpak van armoede een belangrijke impact heeft in het oplossen van de maatschappelijke vragen in het sociaal domein. Het hebben van schulden staat vaak op nummer 1 bij veel multiprobleemgezinnen die zich melden bij het wijkteam.

Veel reacties op mijn blog gingen over de beleving van armoede: wat doet het met je? Wat is de onzichtbare kant van armoede? Ik denk dat beleidsmakers zich beter moeten inleven in die vraag om ook beter te kunnen snappen hoe je armoede moet aanpakken. Hieronder een paar feiten.

Armoede maakt dom

Uit onderzoek van Eldar Shafir blijkt dat armoede een probleem is dat mensen zo bezig houdt dat ze niet meer goed kunnen nadenken. Ze verliezen 13 punten aan IQ. Dat betekent dat mensen zo veel denktijd kwijt zijn dat ze niet goed in staat zijn om de juiste beslissingen te nemen. Een van de reacties sluit daar perfect op aan:

‘Tandarts toch maar overslaan, ondanks de 3 afgebroken kiezen, omdat dat niet je pakket zit. Keertje extra poetsen dan maar, en hopen dat de rest blijft zitten. Vergaan van de rugpijn maar al aan je tax zitten van het aantal fysio behandelingen.’

Armoede tast gevoel eigenwaarde aan

In de reacties op mijn blog viel me iets anders op. Armoede doet ook iets met je eigenwaarde. Je wilt niet afhankelijk zijn van anderen, familie, vrienden of de voedselbank. Het tast je trots en eigenwaarde aan om altijd in de vragende positie te zijn. Dat moet ook veel impact hebben op je dagelijks leven. Zelfvertrouwen is voor mij de basis om goed te kunnen functioneren. Dat krijg ik door goed in mijn vel te zitten, af en toe een complimentje, en door controle te hebben over mijn eigen leven. Voor een deel van de mensen in armoede zal dat een stuk lastiger zijn:

‘ Aan alle kanten proberen stand op te houden. Kapper zo lang mogelijk uit stellen. Door het stof moeten om een lagere “vrijwillige” bijdrage van de school van je kind voor elkaar te krijgen. ‘

Jarige Job snapt het

Stichting Jarige job snapt heel goed dat de eigenwaarde niet aangetast hoeft te worden om kinderen in armoede een mooie verjaardag te geven. Hun verjaardagsbox wordt ‘stiekem’ en anoniem bezorgd zodat de ouders hun kinderen een verjaardag geven. Een mooi voorbeeld van inleven in de doelgroep en de eigenwaarde en trots van ouders in ere houden.

Oplossingen

Gemeenten zijn verantwoordelijk voor het armoedebeleid. Het stimuleren van eigen kracht en zelfredzaamheid zie ik vaak terug. Ik denk dat het inzicht in de psychologie van armoede, het kijken in het hoofd van mensen een belangrijk inzicht kan geven in de vernieuwing van de aanpak.  Hoe denkt en leeft een burger en wat zijn drijfveren voor gedrag? Een van de manieren om daar achter te komen is middels Service Design Thinking. In mijn volgende blog daarover meer!

Nu al meer weten over Service Design Thinking? Of reageren op deze blog? Neem contact op met Joost Kadijk (joost.kadijk@bebright.eu).